به گزارش سینماپرس، «رورانس» موفق به کسب جایزه بهترین کارگردانی جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران و «مثل بچه آدم» نیز منتخب بخش سینه فونداسیون جشنواره بین‌المللی کن شده است. به بهانه اکران آنلاین مجموعه فیلم‌های کوتاه در پلتفرم اینترنتی ودیو گفت‌وگویی با سوگل رضوانی، کارگردان فیلم کوتاه «رورانس» داشته‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

مقداری از نحوه شکل‌گیری فیلمنامه بفرمایید. چه چیزی باعث شد که شما این داستان را در قالب فیلمنامه دربیاورید و سپس در فرم فیلم کوتاه به تصویر بکشید؟
من از زمان دانشجویی و تقریباً نزدیک به ده سال است که فیلمسازی می‌کنم. اما زمینه و تجربه‌ای هم در کار تئاتر داشته‌ام و فضای تئاتر همیشه فضای آشنایی برای من بوده است. به همین خاطر بارها با داستان‌های مشابه داستان فیلم برخورد داشته‌ام. از طرفی هم تلفیق دو فضای فیلم و تئاتر برایم بسیار جالب بود و در نهایت احساس کردم فیلم کوتاه بستر مناسبی برای روایت این دو قصه موازی است.

فیلم کوتاه «رورانس» هم در جشنواره‌های داخلی و هم جشنواره‌های خارجی به نمایش درآمده و موفق به کسب جوایزی شده است. دریافت جایزه برای شما به‌عنوان کارگردان از اهمیت بالایی برخوردار است یا تنها نیرو محرکه‌ای برای ادامه مسیر فیلمسازی شما به حساب می‌آید؟
قطعاً جایزه برای من هدف نیست. در حقیقت خود پروسه فیلمسازی است که برایم جذابیت دارد. اما به‌طور طبیعی یک فیلم زمانی که آماده می‌شود در مرحله پخش تجربیات گوناگونی را با خودش می‌آورد. همیت اصلی حضور در جشنواره‌های بین‌المللی روابطی است که ساخته می‌شود و فیلمساز را به جریان فیلمسازی جهان نزدیک می‌کند. حضور در جشنواره‌های داخلی هم بیشتر به روند ادامه کار فیلمساز کمک می‌کند. زمانی که فیلمی موفق به دریافت جایزه و دیده می‌شود، امکان جذب سرمایه، تهیه‌کننده و جلب اعتماد عوامل مختلف برای پروژه‌های بعدی با شرایط بهتری فراهم می‌شود.

خانم رضوانی چطور شد که شما تصمیم گرفتید فیلم کوتاه «رورانس» را به صورت آنلاین اکران کنید و در کنار سه فیلم کوتاه دیگر آن را به شکل آنلاین در اختیار مخاطبان قرار دهید؟
در ابتدا قرار بود که فیلم‌های ما در گروه هنر و تجربه اکران شود و پروسه نسبتاً طولانی‌ای را هم برای اکران پشت سر گذاشت. اکران مجموعه ما قرار بود عید امسال باشد که متاسفانه به‌دلیل بحران کرونا و بسته شدن سینماها این اتفاق نیافتاد و همچنان هم چشم‌انداز مشخصی برای بازگشایی سینماها وجود ندارد. به نظر می‌آید سینما و مخاطبانش در تمام جهان تا حدودی به سمت وی. او. دی‌ها و فضاهای آنلاین درحال حرکت هستند. کارگردانان بزرگی برای مجموعه معتبر نتفلیکس و سایر شبکه‌های وی. ‌او. دی فیلمسازی می‌کنند. زمان درحرکت بود و ما علاقه داشتیم که هرچه زودتر فیلم‌های‌مان را نمایش بدهیم. به همین دلیل من به همراه آرین وزیردفتری (کارگردان فیلم مثل بچه آدم)، علی یارراستی (کارگردان فیلم دربین) و بهنام عابدی (کارگردان فیلم جشن) تصمیم گرفتیم مجموعه فیلم‌های‌مان را آنلاین اکران کنیم. البته پیش از این تجربه اکران آنلاین مجموعه چند فیلم کوتاه در ایران وجود نداشته و اکران این مجموعه تجربه‌ای جدید به حساب می‌آید که ریسک‌ها و جذابیت‌های خاص خودش را نیز به همراه دارد. من و دیگر دوستانم یکدیگر را می‌شناختیم و با سبک و شیوه فیلمسازی همدیگر آشنا بودیم. آثارمان در یک سال ساخته شده و با هم رقابت کرده‌اند. در مجموع «اتصال کوتاه»، مجموعه خوب و قابل دفاعی از چهار فیلم کوتاه شد که تا این جا هم استقبال خوبی از آن شده است.

خانم رضوانی با توجه به شرایط امروز جامعه، شما فکر می‌کنید این شیوه از اکران می‌تواند به مسیر اکران فیلم‌ها کمکی کند؟ کمااینکه وضعیت سینما در حال حاضر نامشخص است و تا مدت‌ها این آسیب دامن گیر سینما خواهد بود. نظر شما به‌عنوان کارگردان دراین باره چیست؟
واقعیت این است که حرکت به سمت اکران‌های اینترنتی و آنلاین پیش از بحران کرونا هم در سینمای دنیا بسیار 
پیش رفته بود. در ایران هم وبسیات هایی مانند وُدیو، فیلیمو، نماوا و غیره مدت‌هاست که خیلی خوب مشغول به کار و در حال پیشرفت هستند. در شرایط فعلی هم که بحران پیش آمده مزید بر علت شد. فکر می‌کنم در حال حاضر کار درست این است که ما هم مانند سینمای دنیا با توجه به شرایط روز تصمیم بگیریم تا این صنعت به بقای خود ادامه دهد. حداقل تا زمانی که سینماها مجدد باز شوند، بازخورد مخاطبان مورد بررسی قرار بگیرد و ببینیم اصلاً مردم مایل هستند مثل سابق در فضای پر ازدحام سینما حاضر شوند یا خیر. هیچ چیز دراین باره قابل پیش‌بینی نیست و تنها می‌توان حدس‌هایی زد تا شرایط به حالت عادی برگردد. اما من فکر می‌کنم این مسیری که از قبل شروع شده لاجرم در سینمای ایران هم بیش از پیش شکل می‌گیرد و مخاطب خود را هم به همراه خواهد داشت.

تا به امروز استقبال مخاطبان از فیلم «رورانس» چطور بوده است؟
استقبال نسبتاً خوب بوده است. حداقل در مقایسه با تجربیات گذشته خودم بازخورد مثبتی از مخاطبان دریافت کرده‌ام. پیش از این من چند اکران خصوصی در ایران داشتم که فیلم توجه خوبی گرفت و در فضای بین‌الملل نیز کم و بیش همین طور. در حال حاضر هم مدت زیادی از اکران آنلاین مجموعه فیلم‌های کوتاه «اتصال کوتاه» نمی‌گذرد اما تا اینجا استقبال قابل قبولی از مجموعه آثار صورت گرفته است. کمااین که افرادی که لزوماً مخاطب فیلم کوتاه نیستند مجاب شده‌اند که این آثار را در قالب یک مجموعه به تماشا بنشینند و این از نظر من اتفاق مثبتی در سینمای کوتاه ایران به حساب می‌آید.

در حال حاضر پروژه دیگری در دست ساخت دارید یا با تجربه چندین سال ساخت فیلم کوتاه به ساخت فیلم بلند هم می‌اندیشید؟
بله. من در حال حاضر در مرحله پس تولید یک فیلم کوتاه به اسم «کوتوله‌های سفید» هستم که به‌دلیل بحران کرونا مدتی متوقف شده بود ولی مجدداً به راه افتاده است. امیدوار هستم که کارهایش به زودی تمام شود تا بتوانیم پخش آن را شروع کنیم. فیلمنامه فیلم بلندم هم در حال نگارش است و امیدوار هستم پروژه بعدیم ساخت فیلم بلند باشد.

اگر نکته یا مسأله‌ای در ارتباط با فیلم «رورانس» یا فضای سینما به‌عنوان سخن پایانی وجود دارد بفرمایید.
دوست دارم دوباره به فیلم‌های کوتاه مجموعه «اتصال کوتاه» که «رورانس» هم جزو آن‌هاست اشاره کنم. این آثار مستقل تلاش کرده‌اند در مسیر جریان غالب سینمای بدنه حرکت نکنند و شیوه متفاوتی برای روایت خود داشته باشند. در عین حال که از کیفیت اجرایی خوبی هم برخوردار هستند. من فکر می‌کنم خیلی خوب است از این فیلم‌های کوتاه استقبال و حمایت شود تا مخاطبان با روایت‌هایی خارج از جریان اجتماعی غالب سینمای‌مان نیز آشنا شوند. در حقیقت امیدوارم مخاطبان بیشتری با این فضاها و تجربیات متفاوت‌شان همراه شوند و با حمایت خود کمک کنند تا فضای سینما کمی بازتر شود و در نتیجه تجربیات جدیدتر و متفاوت‌تر نیز پذیرفته شوند.

*صبح نو